१७/३/10

आज पाहत होते की काय काय करता येते ते पण तसे माला जरा आवघड जात आहे , मी बारह डाउनलोड केले पण माला कही जमेना की कसे लिहावे त्यात काना मात्र नहीं सापडत आहे पण तिथे जाता तरी आले जमेल haluहलुं आज जमेल वर लिहू का? आयुष्यात खुप गोष्टी जमवाव्यa लागतात १ ली गोष्ट म्हणजे स्वताला सावरून २ र्याला समजुन घेणे आपले विचार vegle असतात समोरच्याचे vegle जे माला म्हणायचे नेमके त्याच्या विरुध २रा म्हणत असातो पण त्याला समजुन घेणे जमले पाहिजे हे जमवता जमवता लहानपण संपून जाते शालेय जीवन माजे खरे म्हणता म्हणता संपते तिथे विचार पक्के नास्तात ते तसे होता होता carrier चा विचार आसतो पाहिजे ते carrier फार थोड्या लोकांच्या वाट्याला येते बरेच जानना जे वाट्याला येते ते carrier निवडावे लगते। खुप वेला परिस्थिति आशी असते की समोर दिसणारे carrier मुकाट्याने स्विकरावे लगते मग ते carrier जमवता जमवता निम्मी तकाद संपून जाते त्यातच जोदीदाराची ओढ़ लागली की आयुष्य अनखिंच adjustकरवे लगते। स्विकरलेला जोड़ीदार समजुतदार आसेल तर फारसे प्रॉब्लम नहीं येत पण तसे नसेल तेर सार कही आपल्याला जमववे लागते। असे जमवता जमवता आपण आयुशाचे रंगवलेले चित्र पर बदलून जाते जेंव तय चित्रावर नजर टाकतो tenva ते आपण ठरविल्या पेक्षा किती वेगले ज़ालेले आसते। अक्षरशः माणसाचा माकड ज़ालेले आसते। पण त्याला कही इलाज नसतो। आपल्या हातात फ़क्त चलने आसते रास्ता २ र्यनेच ठर्विलेला असतो त्याला कदाचित नियति म्हणत असतील । असे जमवता जमवता सारी ताकद संपते १ क्षण आसा येतो की विचार करायचेच विसरले जाते काहीही न ठरवता तय नियतीच्या हातात आपले तरु दिले जाते , हे बरोबर की चुक हे नहीं ठरवता येत पण मन तितके उद्विग्न होऊं जाते। आज इतकेच बस लिहिन पुन्हा कधीतरी असेच निवांतपणे